ایجاد ابزارهای پایش و مدیریت اراضی جنگلی، مرتعی و بیابانی مبتنی بر تکنولوژی سنجش از دور و GIS

 

با توجه به اینکه بررسی وضعیت اراضی کشاورزی و منابع طبیعی نیازمند زمان و هزینه زیادی می‌باشد، استفاده از داده‌های سنجش از دور به‌دلیل صرف هزینه و زمان کمتر، یکپارچه و وسیع بودن و تهیه پوشش‌های تکراری در مقایسه با سایر روش‌های گردآوری اطلاعات می‌تواند مورد توجه قرار گیرد. در سالهای اخیر، استفاده از سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی در مطالعات کشاورزی و منابع طبیعی و تهیه نقشه‌های موضوعی گسترش فراوانی پیدا کرده است. بررسی تغییرات مداوم اراضی در طول زمان و مطالعه مکان‌های زیر کشت و دارای پوشش در کشاورزی و مراتع در منابع طبیعی می‌تواند کارشناسان را در مدیریت بهینه این اراضی کمک شایانی نماید. تکنولوژی سنجش از دور نقش مهمی در دستیابی به اطلاعات به‌هنگام، پردازش، آنالیز و تصمیم گیری‌های مدیریتی منابع طبیعی دارند.

پیچیدگی و توسعه روزافزون پدیده‌های پویایی مانند تخریب سرزمین و بیابان‌زایی در قرن حاضر، فکر استفاده از فناوری‌های جدید را برای ارزیابی و پایش آن‌ها معطوف نموده است. از مهم‌ترین این فناوری‌ها که مبتنی بر فناوری‌های اطلاعات مکانی (ژئو انفورماتیک) هستند، می‌توان به سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی و سیستم موقعیت‌یاب جهانی اشاره نمود. ارزیابی تخریب زمین با توجه به روش‌های متعددی مورد واکاوی قرار می‌گیرد و بهترین راهکار روش ترکیبی استفاده از سنجش از دور، سیستم اطلاعات جغرافیایی و مطالعات میدانی است. در مطالعات متعددی مشخص شده است که روش ترکیبی سنجش از دور، سیستم اطلاعات جغرافیایی و مطالعات میدانی روش ایده‌آل و مناسبی به‌منظور شناسایی و طبقه‌بندی مناطق تخریب یافته در سطح زمین است. بنابراین لازم است یک سامانه و سیستم هوشمند به عنوان ابزار مدیرتی قوی جهت پایش و مدیریت این اراضی توسط شرکتهای فناور تهیه شود. در این زمینه یک سامانه بهم پیوسته که تغییرات کاربری اراضی را تشخیص دهد و اخطارهای لازم را به دستگاه‌های مربوطه اعلام نماید.

 

جهت مشاهده آموزش ثبت‌ ایده/طرح در رویداد اینجا کلیک کنید.

جهت ورود به صفحه ثبت‌ ایده/طرح رویداد اینجا کلیک کنید.