مشکلات و نواقص موجود و دلیل بروز مشکل:

تبخیر آب از سطح خاک‌های کشاورزی باعث اتلاف و کاهش کارایی مصرف آب و همچنین تجمع املاح در سطح خاک می‌شود که مجددا با آبیاری به محدوده ریشه باز می‌گردد. استفاده از کاه‌وکلش و بقایای گیاهی پوشش کافی ایجاد نمی‌کند (برخلاف مالچ پلاستیکی که می‌تواند تا 50 درصد مصرف آب را کاهش دهد)، مانع مناسبی در مقابل رشد علف‌های هرز نیست و حتی ممکن است به بذر علف هرز آلوده باشد. به‌علاوه می‌تواند محل تجمع، تخم‌گذاری و زمستان‌گذرانی آفات شود. همچنین امکان انتقال آلودگی‌های ویروسی، قارچی و باکتریایی را نیز تشدید می‌نماید.

فراوانی/ حجم نیاز:

حدود 70هزار هکتار سبزی و صیفی در استان خراسان کشت می‌شود که با فرض استفاده در 30هزار هکتار از این اراضی به میزان 3000 مترمربع در هر هکتار (خربزه و هندوانه با فاصله ردیف 3 متر)، میزان 90میلیون مترمربع مالچ، سالانه ظرفیت استفاده وجود دارد.

ارزش مالی مسئله:

مالچ‌های پلاستیکی موجود با حدود قیمت هر متر 1000 تومان معامله می‌شود که با در نظر گرفتن تخمین میزان مصرف، بازاری به ارزش 90میلیارد تومان را شامل می‌شود.

راه حل فعلی:

در حال حاضر مالچ‌های پلاستیکی به‌دلیل کاربرد آسان، هزینه قابل قبول، نفوذ‌پذیری و کاهش مناسب تبخیر آب در کل کشور مورد استفاده قرار می‌گیرند. این نوع مالچ در انتهای کشت خرد شده و به‌خوبی جمع‌آوری نمی‌شود و با ورود به‌خاک به دلیل تجزیه‌پذیری کم، مشکلات زیست محیطی ایجاد می‌کند.

مطالبات کلیدی:

زیست‌تخریب‌پذیری و عدم ماندگاری طولانی در طبیعت، مقاومت کافی در مقابل آفتاب و آب، مقاومت به پارگی، دوام کافی برای یک فصل کشت (4 تا 8 ماه)، سطح بالایی روشن جهت بازتابش، عدم انتقال نور برای جلوگیری از رشد علف‌های هرز

محدودیت‌ها و قیود:

باید قابلیت رول شدن داشته و سبک باشد تا به آسانی جابجا شود. قابلیت مکانیزاسیون برای پهن کردن داشته باشد. در مقابل پارگی در اثر کشیده شدن هنگام پهن کردن مقاوم باشد. جلوگیری از رشد قارچ‌ها در فضای تاریک و مرطوب ایجاد شده.

برنامه‌ها، پروژه‌ها و اقدامات مرتبط:

تولید مالچ از ضایعات موکت و مشابه آن که دارای ضخامت زیاد، تخلخل بالا، عدم حذف کامل تبخیر و عدم جلوگیری از رشد علف‌های هرز می‌باشد.

محصول/ راه حل پیشنهادی:

تولید مالچ پوششی تجزیه شونده (کاغذ‌های بازیافتی پوشش‌دار و یا پلاستیک های زیست تخریب‌پذیر)